من دیگر نمی خندم اگر بادکنکی می ترکد
خدایا تو خیلی بزرگی و من خیلی کوچک
تو به این بزرگی من کوچک را فراموش نمیکنی
ولی من به این کوچکی تو را فراموش میکنم...
به کوتاهی آن
لحظه ی شادی که گذشت
غصه هم می گذرد...
حیات آدمی همچون قطره شبنمی است بر برگی ؛
آنگونه باش که می خواهی به نظر برسی...
ای انسان بمان برای ساختن و نساز برای ماندن !
کوچک که بودم فکر می کردم آدمها چقدر بزرگند ! و ترس برم میداشت
بزرگ که شدم دیدم چقدر بعضی آدمها کوچکند و باز ترسیدم . . .
بادبادکها جاذبه زمین را به مسخره گرفتند .
خدایا چگونه سپاست گویم؟!!!
جایی که می توانستی مچم را بگیری
دستم را گرفتی...
آنـــان کـه،
بـه زنـــدگـی ِ دیگـــران،
نـــور مـی بخــشند،
روزی،
خــورشید خــواهند شد...
برای انسانهای بزرگ بن بست وجود ندارد بر این باورند یا راهی خواهیم یافت یا راهی خواهیم ساخت...
با زبان روزه چگونه از تو بنویسم از بس شیرین و تلخ است این یاد تو...
هر عقیده ای هم که داشته باشی
اینها سزاوار احترام هستند...!!
|